موزه موسیقی تهران، دیدار با سازها و نغمه های ایرانی
موزه موسیقی تهران از موزه های هنری و جاهای دیدنی تهران است که می توانید در محیطی صمیمی و نوستالژیک با انواع سازها، نواها، مراحل ساخت ساز و آرشیوی از هزاران اثر موسیقی از جمله آثار نفیس و کمیاب کشور آشنا شوید. تهران شهر موزه هاست و می توانیم در اوقات فراغت از بهترین موزه های تهران به همراه خانواده دیدن کنیم.
با پوپک تراول همراه شوید تا با موزه آلات موسیقی ایران و بخش های مختلف آن، تاریخچه، معماری، آدرس، ساعات بازدید و قیمت بلیط آن آشنا شوید.
موزه موسیقی تهران کجاست؟
آدرس موزه موسیقی تهران: میدان تجریش، خیابان شهید دربندی یا مقصود بیگ، خیابان نمازی، پلاک 9.
قیمت بلیط: 10 هزار تومان – تخفیف برای دانشجویان،
ساعات بازدید: از 10 صبح تا 17 عصر- موزه شنبه ها بازدید ندارد.
معرفی انواع موزه
تاریخچه موزه موسیقی تهران
موزه موسیقی ایران در باغ و عمارت زیبایی که خانه سابق «مهندس سیروس سَمراد» در باغ نمازی منطقه الهیه بود قرار دارد. سَمراد در دوران شاه یک کارخانه دار بود و این باغ را در سال 1351 خریداری و منزل 1400 متری خود را در دو طبقه بنا کرد. اما وی در دوران انقلاب ایران را ترک کرد و ملک وی توسط بنیاد مستضعفان مصادره گردید و بعدها به شهرداری تهران واگذار شد.
این خانه که در نزدیکی باغ هنر ایرانی و خانه موزه پروفسور حسابی قرار دارد در سال 1372 مورد توجه مدیران فرهنگی آن دوره قرار گرفت و ایده تاسیس موزه موسیقی ایران شکل گرفت. دو سال طول کشید تا اجرای این طرح شروع شود ولی افتتاح رسمی موزه در سال 88 اتفاق افتاد.
برای دیدن موزه فرش تهران اینجا را کلیک کنید.
معماری هنری موزه موسیقی
باغ موزه موسیقی در ساختمانی که خود دارای طراحی هنری است واقع شده و در محیطی بسیار چشم نواز از علاقمندان دعوت به تماشا می کند. رگه هایی از رنگ مسی بر سطح بیرونی عمارت و پنجره هایی از جنس چوب و نیز ایوان نیم دایره بزرگ بنا طرحی شبیه ساز را به بیننده القا می کند.
حتی حوض و فواره آن در میانه باغ هم شبیه ساز تار طراحی شده است. در ورودی موزه، مجسمه های گچی نوازنده های ساز و دهل از بازدید کننده استقبال می کند. سقف بالاسر آن دایره ای شکل است که شبیه کاسه یک ساز طراحی شده و میله های مسی شبیه تار از میان آن می گذرد.
برای دیدن موزه سفالینه و آبگینه ایران کلیک کنید.
وقتی وارد ساختمان می شویم، معماری موزه موسیقی بسیار زیبا و متفاوت است. در سالن اصلی طرح جالبی قرار دارد که چندین سیم از زمین به بالاترین نقطه موزه می رسد. وقتی از طبقه های بالاتر به آن نگاه می کنیم خیلی سمبلیک شکل یک ساز را تداعی می کند.
همچنین سالنی که در آن سازهای کوبه ای قرار دارند به شکل دف، طبل، دهل و دایره ای شکل است. سالن سازهای بادی شبیه نی هفت بند است که در سقف آن سوراخ های نی نیز طراحی شده است.
بخشها و سالن های مختلف موزه موسیقی تهران را با پوپک تراول ببینیم:
تالارهای نوا
در طبقه اول موزه می توانیم با انواع سازهای بادی، کوبه ای، زهی و سازهای نواحی ایران آشنا شویم.
سازهای زهی
منظور از سازهای زهی، سازی است که با لرزش تار، سیم و یا زه، صدا تولید می کند. در این سازها یا با ضربه زدن (مثل سنتور)، زخمه زدن (تار) یا کشیدن آرشه (کمانچه) روی زه ها، نواها و صداها تولید می شوند. قدمت این سازهای موزه، از دو قرن گذشته یعنی از سال 1200 شمسی است.
برای دیدن موزه رضا عباسی کلیک کنید.
سازهای بادی
در این سالن با تاریخچه انواع سازهای بادی آشنا می شویم. از سوتک های سفالی خیلی قدیمی که به شکل حیوانات درست شده اند تا انواع نی و سرناهای ایرانی را می بینیم. البته قدمت این سازهای موزه، مربوط به یک قرن اخیر است.
سازهای کوبه ای
ساز کوبه ای یا به اصطلاح پِرکاشن به سازی می گویند که با ضربه، سایش، خراش و یا تکان صدا ایجاد کند. سازهای کوبه ای معمولا برای اجرای ریتم یا ضرب در متن آهنگ بکار می روند. البته با سازهای کوبه ای ملودی هم می توان ایجاد کرد. سازهای کوبه ای موزه موسیقی قدمتی حدود 400 سال دارند و بسیار جالب هستند.
سازهای نواحی ایران
در سالن سازهای نواحی ایران می توانیم از بخش سازهای زهی، بادی و خود صدا دیدن کنیم. سازهای بادی مثل انواع نی، سرنا و سوتک ها دیدنی هستند. سازهای خود صدا که سیم، پوست یا زبانه ای ندارند. بلکه بدنه ساز صدا ایجاد می کند. از این سازها سنج های منطقه بوشهر که با دَمام نواخته می شود را میتوان نام برد. ساز خودصدای دیگر جاریگ یا جای ریگ است. با تکان دادن یک استوانه حاوی ریگ صدای متفاوتی ایجاد می شود.
بخش جذاب برای کودکان
در زیرزمین موزه موسیقی، بخش جالبی برای کودکان قرار دارد که در واقع کارگاه ساختن ساز است و می توانیم طریقه مرحله به مرحله ساخت سازهای ایرانی راببینیم. تماشای تبدیل یک تکه چوب تا شکل گیری ساز نهایی که قابل نواختن است بسیار دیدنی است. آنچه که برای خانواده ها جالب تر است سازهای روی میز است که می توانید آنها را بردارید و بنوازید. کودکان از لمس سازها و تولید صداهای متفاوت آنها هم لذت می برند و هم درباره آنها یاد می گیرند.
در گوشه ای از سالن سا تار استاد عشقی که از بهترین سه تار نوازان معاصر است به نمایش درآمده. همچنین در این کارگاه به تحقیق علمی یا تاریخی در مورد سازهای بسیار قدیمی می پردازند. کارشناسان موزه هم به سئوالات علاقمندان در مورد خرید ساز یا کیفیت سازها پاسخ می دهند.
سایر بخش های موزه
البته موزه موسیقی فقط منحصر به نگهداری از سازها نیست. برنامه های دیگری مثل بزرگداشت اساتید موسیقی، کارگاه های آموزشی مختلف، کارشناسی و ارزیابی سازها، ضبط کارهای موسیقی جدید، ساخت مستندهای مربوط به موسیقی یا زندگی اساتید، ساخت مجسمه اساتید موسیقی، جایزه کتاب سال موسیقی، برگزاری جشنواره های شناخت ساز بخشی از فعالیت های این موزه تخصصی است.
موزه همچنین دارای اسناد، نغمه های ضبط شده، سازهای ارزشمند و قدیمی است.
نمایش سازهای سنتی نفیس
اگر به موسیقی سنتی ایران و استادان موسیقی مشهور آن علاقمندید، احتمالا تالار سازهای سنتی برای شما بسیار جذاب است. این قسمت از موزه به سازهای نفیس و تاریخی اختصاص دارد مانند سه تار ناصرالدین شاه قاجار، اوس فرج، تار استاد یحیی، سه تار میرزا عبدالله. این سازها اغلب از گنجینه استاد احمد عبادی سه تار نواز مشهور و فرزند میرزا عبدالله به موزه اهدا شده است. به علاوه سازهای استاد ابراهیم قنبرزاده که از معروفترین و برجسته ترین سازنده سازهای سنتی ایران است نیز در این بخش به نمایش درآمده است.
یادگاری و ساز پیشکسوتان
اگر به موسیقی علاقمند باشید احتمالا افراد سرشناس و برجسته موسیقی را که از دنیا رفته اند می شناسید. اساتیدی همچون کلنل علینقی وزیری، خاطره پروانه، احمد عبادی، حاج قربان سلیمانی، حسین ملک،علی تجویدی، حشمت سنجری، محمد تقی مسعودیه و خلیفه میرزا آغه غوثی. وسایل و یادگاری ها یا ساز این اساتید در موزه نگهداری می شود. مثل چوب رهبری ارکستر حشمت سنجری و سنتور حسین ملک.
نمایش تاریخ صنعت ضبط
این نمایشگاه در طبقه دوم مجموعه واقع شده و می توانید با روند تاریخی ابزار و وسایل ضبط صدا و موسیقی آشنا شوید. دستگاه های ضبط صدای بسیار قدیمی مثل تجهیزات فنوگراف، گرامافون، نوارهای مغناطیسی و کاست های صوتی. دیدن این ابزار که در زمانهای دور شاهکارهای موسیقی جهان با آنها ضبط شده است بسیار شگفت انگیز است. بعضی از دستگاه ها توسط فریدون مشیری و آقای چمن آرا (مدیر فروشگاه بتهوون) به این موزه اهدا شده است. علاوه بر این دستگاه های گرامافون کوکی، باطری دار، برقی، قابل حمل، مخصوص اتومبیل، همچنین دستگاه های ضبط صوت و تدوین آن، تجهیزات ضبط سیمی، ریلی کوچک و بزرگ، ضبط و پخش کارتریجی و کاست ها را در این سالن می توانید مشاهده کنید.
آرشیو تخصصی کتاب و مجله های موسیقی
در این مجموعه یازده هزار جلدی می توانید کتابهای لاتین و انگلیسی تخصصی را بیابید. قدیمی ترین کتاب ادب فارسی مربوط به مثنوی معنوی مولوی است که در سال 1224 ه.ش در بمبئی هند چاپ شده و نیز کتاب موسیقی«سرودهای مدارس» از استاد علینقی وزیری در سال 1312 ه.ش.
مجموعه مجلات موسیقی نیز از سال 1318 ه.ش تاکنون نیز در اینجا آرشیو می شوند. مجلات موسیقی مثل موسیقی رادیو، رودکی، موزیک ایران، رادیو ایران و مجلات جدیدتری چون مقام موسیقیایی، ماهور، هنر و موسیقی و غیره. استادان موسیقی مثل محمد رضا درویشی، مرحوم محمدتقی مسعودیه و ناصر شکرایی از جمله هدیه دهندگان این کتابخانه هستند.
ساعات کار کتابخانه از 10 صبح تا پایان وقت اداری است.
آدرس موزه موسیقی تهران
بهترین مسیر برای رفتن به موزه میدان تجریش، خیابان شهید دربندی یا مقصود بیگ، خیابان نمازی، پلاک 9.
اگر با ماشین شخصی می روید در خیابان نمازی و یا نیلوفر می توانید پارک کنید. یا از پارکینگ عمومی همت (تجریش) استفاده کنید. می توانید از پارکینگ ده دقیقه تا موزه پیاده روی کنید. مشاهده روی نقشه
کافی شاپ در حیاط موزه برای پذیرایی علاقمندان موجود است.
تلفن موزه موسیقی تهران:
22231708- 22672785
قیمت بلیط و ساعت بازدید
قیمت بلیط: 10 هزار تومان
ساعت بازدید موزه موسیقی تهران: بهار و تابستان: از ۱۰ صبح تا ۱۸ عصر – پاییز و زمستان: از ۱۰ تا ۱۷ است.
این موزه در روزهای شنبه بازدید ندارد.
باز نشر مطالب سایت پوپک تراول تنها با ذکر نام سایت /https://poopaktravel.com مجاز می باشد.