موزه رضا عباسی، جاهای دیدنی تهران
موزه رضا عباسی گنجینه بسیار با شکوهی است که بیننده را با سیر تکامل هنر ایرانی از هزاره های قبل از تاریخ تا دوران معاصر آشنا می کند. برخی از این آثار مانند هنر طلاکاری عصر مادها و مفرغ کاری لرستان موجب اعجاب بازدیدکنندگان می شود. این موزه به یاد نگارگر و نقاش معروف عهد صفوی که اهل شهر کاشان بود به نام «رضا عباسی» نامگذاری شده است.
موزه رضا عباسی یکی از زیباترین موزه های تهران است که علیرغم جذابیت زیاد کمتر شناخته شده است.
موزه رضا عباسی کجاست؟
آدرس موزه رضا عباسی: تهران، خیابان شریعتی، نرسیده به پل سید خندان، روبروی دانشکده برق دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی واقع شده است. این موزه را می توانید به عنوان یکی از جاهای دیدنی تهران برای بازدید در ایام عید نوروز انتخاب کنید.
معرفی موزه رضا عباسی
موزه رضا عباسی در شهریور سال 1356 به دستور فرح پهلوی در تهران افتتاح شد. در زمان انقلاب به تعطیلی درآمد و سپس در زمان مدیریت آیدین آغداشلو با تغییراتی در دکوراسیون و فضای نمایش، دوباره در سال 1358 افتتاح شد. البته موزه بازهم به دلیل مشکلات داخلی تعطیل شد و سرانجام در بهمن 1379 برای پنجمین بار گشایش یافت.
آثار دیدنی این موزه باشکوه از دو هزار سال قبل از میلاد تا قرن سیزدهم هجری یعنی دوران قاجار به نمایش درآمده است. همچنین مجموعه ای از مینیاتورها و آثار نگارگری ایرانی نیز به نمایش در آمده است. در این موزه همچنین میتوانیم فنون و تکنیک های مختلف هنری در یک دوره تاریخی را با هم مقایسه کنیم و نیز با چگونگی تکامل و تغییر یک هنر یا صنعت در طول تاریخ آشنا شویم.
حدود 50 هزار اثر تاریخی برجسته در موزه رضا عباسی نگهداری می شود که حدود هزار شی ء از آن مورد بازدید عموم است و بقیه در مخزن مجهز آن نگهداری می شود.
با پوپک تراول همراه شوید تا با بخش های مختلف این موزه جذاب آشنا شوید.
تالارهای موزه رضا عباسی
این موزه دارای پنج تالار به شرح زیر است:
1- تالار قبل از اسلام
2- تالار اسلامی اول
3- تالار اسلامی دوم
4- تالار نگارگری
5- تالار خوشنویسی
این موزه دارای یک نمایشگاه موقت در طبقه همکف هم هست که به صورت موضوعی و دوره ای به نمایش آثار معاصر می پردازد. همچنین کتابخانه در طبقه سوم موزه قرار دارد که علاقمندان می توانند از آن استفاده کنند.
تالار قبل از اسلام
آثار و اشیاء تمدن های پیش از تاریخ ایران و نیز دوره های تاریخی مانند مادها، هخامنشی، اشکانی تا پایان دوره ساسانی، در این تالار قابل مشاهده است.
اشیاء سفالی و فلزی گوناگون با الهام از طبیعت به شکل جانورانی مانند بز، گاو، شیر … از مناطق باستانی مثل آذربایجان، لرستان و شوش در این تالار به نمایش درآمده است. دانش فنی برای ساخت و طراحی اشیاء توسط انسان نخستین بیننده را مجذوب خود می کند. آثار زرین و طلایی دوران هخامنشی که شامل ظروف و جواهرات است از آثار قابل توجه این بخش است.
همچنین ظرافت و هنر بکار رفته در جواهرات و اشیاء اشکانی نیز توجه هر بازدیدکننده را به خود جلب می کند. این تالار با ظروف نقره ساسانی که طلاكوب شده اند به پایان می رسد. این مجموعه ها، هر یک هم نشان دهنده پیشرفت دانش فنی انسان های عهد باستان و هم روابط این اقوام با یکدیگر است که بر هم تاثیر گذاشته و از هم یاد گرفته اند و این به خوبی مشهود است.
مطلب پیشنهادی: موزه هنر جهان در موزه دفینه
تالار اسلامی اول
آثار دوره اسلامی از سده های نخستین همچون آل بویه که هنوز تاثیر نقوش ساسانی را در آنها می توان دید و نیز کتاب هایی با خط کوفی آغازگر این تالار است. پس از آن ظروف سفالین قرون سوم و چهارم ه.ق متعلق به نیشابور که دارای تزییناتی از خطوط کوفی و روش های رنگ آمیزی به روش لعاب پاشیده از ساری است، قابل مشاهده هستند.
در ادامه با دوران طلایی هنر اسلامی، یعنی سلجوقی آشنا می شویم که اشیاء سفالی که به زیبایی با تکنیک نقاشی لعاب تک رنگ، زرین فام و نقاشی زیر لعاب تولید شده اند از شهرهای کاشان، گرگان و ری را می توانیم ببینیم. بخش آخر نیز به نمایش پیه سوزها، عود سوزها و سایر ظروف فلزکاری شده عهد سلجوقی می پردازد.
تالار اسلامی دوم
در تالار دوم اسلامی مجموعه اشیایی از سده های هفت تا آخر قرن سیزدهم ه.ق قرار دارند. دراین دوره با تسلط مغولان بر ایران، آثار هنری به سلیقه و گرایش حاکمان وقت، دچار تغییرات چشمگیری شد و با نابودی شهرهای نیشابور و ری مراکز هنری نیز تغییر کرد. رنگ آمیزی و طرح های ظروف تغییر کرد که به خوبی در این بخش می توانیم ببینیم.
از آثار دوران تیموریان نیز ظروف فلزی و هنری قابل توجه هستند. در ادامه این تالار، به بخش صفوی می رسیم که ایران پس از سده ها به آرامش و امنیت نسبی دست پیدا کرد و این باعث رونق و پیشرفت هنر گردید. نقوش متنوع، تزیینات فروان و رنگ های زیبای بکار رفته در این دوره را می توان هم در ظروف سفالی، هم فلزی و هم منسوجات و بافته های به خوبی مشاهده کرد.
در پایان این تالار، می توانیم انواع منسوجات، ظروف فلزکاری و جعبه های لاک الکلی دوران قاجار که با نقوش گل و مرغ و رنگ های زیبا تزیین شده اند مشاهده کنیم. البته تاثیر فرهنگ غربی در طرح های سنتی ایرانی نیز قابل بررسی است. به این ترتیب آثار بخش اسلامی در اینجا به پایان می رسد.
تالار خوشنویسی
خوشنویسی یکی از هنرهای مهم و دستاوردهای هنری با ارزش در سده های اسلامی ایران است، که در این تالار به ترتیب تحول تاریخی از قرن نهم تا اواخر قرن سیزدهم ه.ق نمایش داده شده است. تحول خطوط شامل ثلث، محقق، نسخ، نستعلیق و نستعلیق شکسته در نگارش نسخ خطی قرآن و سایر کتاب های دست نویس قابل بررسی است. آثار هنرمندان خوشنویس بزرگی مثل میرعماد، میرزا غلامرضا و عبدالمجید درویش به نمایش درآمده است. که علاقمندان همچنین می توانند با هنر کتاب سازی نیز آشنا شوند.
تالار نگارگری
اگر به هنر نقاشی و مینیاتور علاقمند هستید این تالار را حتما ببینید! تالار نگارگری موزه رضا عباسی مجموعه بسیار غنی از هنر نقاشی و نگارگری در ایران از گذشته های دور، یعنی از سده 8 تا قرن 14 هجری قمری را در بر می گیرد. از قرون ابتدایی اسلامی، یعنی قبل از قرن ششم ه.ق، تنها آثار معدودی به جای مانده است.
شاهنامه های نفیس مشهوری همچون شاهنامه دموت، که کهن ترین نمونه این بخش است و به متعلق به اواسط قرن هشتم ه.ق است به نمایش گذاشته شده. همچنین شاهنامه شاه طهماسب صفوی معروف به شاهنامه هوتون در قرن دهم ه.ق نیز به صورت تک برگ نمایش داده شده است.
ما در این بخش به خوبی می توانیم سیر تغییر و تحول مکتب های نگارگری ایران را که به نام شهر یا مراکز قدرت شهرت یافته اند ببینیم. شیوه هایی همچون مکتب شیراز و تبریز در قرن هشتم و مکتب هرات در قرن نهم، تبریز، قزوین، اصفهان در قرون دهم و یازدهم از این جمله اند. این نگاره ها معمولا برای کتاب های ادبیات کهن ما مانند شاهنامه، کلیله و دمنه، خمسه نظامی، گلستان سعدی و غیره تصویر شده اند.
آثار زیبایی از «رضا عباسی» نقاش چیره دست عصر صفوی که نام پر آوازه اش زینت بخش موزه است به همراه نقاشی هایی از شاگردان او از جمله آثار برجسته پایان بخش این دوره است.
در نهایت به عهد قاجار می رسیم که نقوش گل و مرغان نشسته بر درختان و رنگ های زنده به زیبایی تصویر شده است. در همین تالار ما آثار برجسته ای از هنر تذهیب را مشاهده می کنیم. همچنین بخشی به نمایش یک سری کتب چاپی که در خارج از کشور تهیه شده و نظرات یا یادداشت های خارجی ها درباره ایران را ارائه کرده است.
مهمترین نوآوری رضا عباسی در نگارگری چه بود؟
رضا عباسی را ساختارشکن ترین هنرمند دوره خود می توان دانست که تمامی سنت های پیشین در مکتب تبریز و هرات را شکست و مکتب اصفهان را پدید آورد که بعدها پیروان زیادی پیدا کرد و به مکتب «رضا عباسی» مشهور شد.
از مهمترین نوآوری های وی ساده نگاری در طرح، خط و رنگ و جلوگیری از ازدحام و شلوغی در نقاشی و نیز استفاده وافر از شخصیت های تک چهره به جای تعداد زیاد افراد، توجه و دقت فراوان به جزئیات به ویژه به مناظر طبیعت، به تصویر کشیدن حالات عاطفی اشخاص و زندگی روزمره افراد عادی جامعه و رهایی از نگارگری درباری را می توان نام برد.
آدرس موزه، روز و ساعات بازدید، نزدیکترین مترو
آدرس موزه رضا عباسی: تهران، خیابان شریعتی، نرسیده به پل سید خندان، روبروی دانشکده برق دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
نزدیک ترین مترو: مترو خط 3، ایستگاه مترو شهید قدوسی از قطار یاده شوید. بعد در خیابان شریعتی به سمت شمال حدود پنج دقیقه پیاده روی کنید تا به نبش خیابان بسطامی و موزه رضا عباسی برسید.
دسترسی با اتوبوس: بی آر تی اتوبان رسالت را سوار شوید و ایستگاه شریعتی پیاد شوید و با چند قدم پیاده روی به موزه برسید.
دسترسی با تاکسی: از نقاط مختلف شهر، تاکسی های پل سید خندان را سوار شوید و از آنجا با چند قدم به موزه رضا عباسی برسید.
تلفن: 88535140-021
ساعات کار: نیمه اول سال 9 صبح الی 18 عصر – نیمه دوم سال 8 صبح الی 17 عصر
بازدید از موزه رضا عباسی: همه روزه غیر از روزهای تعطیلات رسمی و ایام عزاداری
صفحه اینستاگرام موزه: https://www.instagram.com/rezaabbasi.museum/
موزه رضا عباسی کجاست؟ نقشه و موقعیت
باز نشر مطالب سایت پوپک تراول تنها با ذکر نام سایت /https://poopaktravel.com مجاز می باشد.