بازارچه صنایع دستی عودلاجان، لذت خرید در بازار قاجاری
بازارچه صنایع دستی عودلاجان، بازارچه ای با قدمت بیش از 200 سال است که در محله قدیمی و قاجاری عودلاجان واقع شده است. در این بازار می توانید انواع سوغات و صنایع دستی شهرهای ایران از جمله ظروف میناکاری، تابلوهای خاتم کاری، سفال های نقش دار، کیف و کفش های دست دوزی شده و سنتی، گیوه، فرش و گلیم و سایر صنایع دستی های رنگارنگ را ببینید. این بازارچه به دلیل نزدیکی به بازار بزرگ تهران و بازارچه مروی از مناطق مهم و پر رونق تهران محسوب می شود.
مطالب پیشنهادی: جاهای دیدنی تهران
بازارچه دارای طاق های ضربی از جنس آجر است که به شیوه بازارهای دوره قاجار بازسازی شده و گردشگر را به حال و هوای تهران قدیم می برد. سردر بازارچه مزین به کاشی فیروزه ای است که نوشته «بازارچه صنایع دستی و هنرهای سنتی عودلاجان».
برای دیدن خانه تاریخی دبیرالملک در عودلاجان کلیک کنید.
عودلاجان کجاست؟
عودلاجان یکی از محلات قدیمی تهران و دارای قنات های پرآب و باغ های سرسبز در تهران قدیم بود. باصفا بون محله در کنار نزدیکی به بازار تهران، ارگ سلطنتی، میدان بهارستان باعث شده بود که همواره مورد توجه اعیان، اشراف و بزرگان دوران قاجار و پهلوی قرار گیرد. از جمله این بزرگان میتوان وثوق الدوله، معتمدالسطنه، دبیرالملک، نصرالدوله، ملک الشعرا، موتمن الاطباء و مدرس را نام برد. این محله همچنین محل سکونت اقوام و پیروان ادیان گوناگون از جمله یهودیان، اعراب و زرتشتیان بوده است.
بسیاری از خانه ها و عمارتهای تاریخی که متعلق به رجال قاجاری بوده اند امروزه قابل بازدید عموم هستند که از آن جمله خانه دبیرالملک، سرای کاظمی، خانه مهرانگیز کامبیز (لوکیشن پدر سالار)، خانه تاریخی امام جمعه، خانه موزه مدرس و غیره را میتوان نام برد.
برای دیدن عمارت زیبای قاجاری مسعودیه کلیک کنید.
معنی کلمه عودلاجان
نامگذاری محله عودلاجان مربوط به زمانی است که تهران دهی بیشتر نبود. عودلاجان به لهجه خاص محلی که شبیه به لهجه اصیل مردم شمیران است، به معنی «مکان تقسیم آب» است که احتمالا به دلیل پخش کردن آب در شمال محله عودلاجان در قدیم نامگذاری شده است.
کلمه عودلاجان احتمالا عربی شده واژه اودلاجان است که «او» به زبان محلی به معنی آب، «دراجیدن» هم به معنی پخش کردن و تقسیم کردن است وپسوند «ان» پسوند مکان در فارسی است. بنابراین اودلاجان به معنی محلی که آب نهر به رشته های کوچک تقسیم می شد بوده است. این واژه امروزه در روستاهای اطراف تهران مانند شمیران، اوشان و آهار هنوز به همین معنی بکار می رود.
نقشه گردشگری عودلاجان
در عودلاجان جاهای دیدنی و تاریخی زیادی وجود دارد که به همت خانه اردیبهشت عودلاجان یک نقشه گردشگری جامع از عودلاجان تهیه شده که میتوانید روی همین لینک بزنید.
سایت موسسه فرهنگی هنری اردیبهشت عودلاجان: https://iacoo.ir/
بازارچه عودلاجان رقیب خیابان ویلا؟
بازارچه عودلاجان قرار بود که فضایی منحصربفرد برای عرضه صنایع دستی در تهران باشد و جایگزین خیابان نجات الهی (ویلا) شود. واگذاری حجره ها به هنرمندان و فروشندگان حرفه ای و نیز میزهایی به هنرمندان صنایع دستی خانگی از جمله اهداف برای رونق این فروش صنایع دستی و افزایش گردشگر داخلی و خارجی در منطقه عودلاجان بود. هرچند این تلاش بطور کامل به ثمر ننشست، اما وجود یک بازارچه زیبای تاریخی با معماری سنتی و حصور هنرمندان صنایع دستی هنوز هم جذابیت زیادی برای گردشگران دارد.
مسیر دسترسی عودلاجان با مترو
بازارچه صنایع دستی عودلاجان در خیابان 15 خرداد، بعد از خیابان پامنار، روبروی بازار آهنگران واقع شده است. خیابان پامنار به پیاده راه تبدیل شده و رفتن با خودرو شخصی به این محل دشوار است. اما می توانید با استفاده از مترو، ایستگاه 15 خرداد پیاد شوید و بعد در سه راه ناصرخسرو سوار ماشین برقی های این مسیر شوید که دقیقا جلوی بازارچه عودلاجان توقف می کند. همچنین می توانید بعد از پیاده شدن از ایستگاه متروی امام خمینی به تقاطع باب همایون و صور اسرافیل رفته و سوار ماشین دودی بازار تهران شوید و با یک سفر رایگان خود را به بازارچه عودلاجان برسانید.
ساعت بازدید بازارچه عودلاجان
برای بازدید از این بازار هر روز هفته به جز جمعه ها از ساعت 9 صبح تا 19 عصر می توانید بازدید کنید. همچنین در تعطیلات رسمی به غیر از روزهای عزاداری بازارچه باز است.
ماشین دودی بازار تهران
ماشین دودی جذاب بازار تهران توسط شهرداری منطقه 12 برای گردشگران طراحی شده و از ساعت 10 صبح تا 17 عصر به صورت رایگان مسیر بافت تاریخی تهران قدیم را می پیماید. این مسیر شامل: سبزه میدان، میدان ارگ، پامنار، پله نوروزخان، موزه ملک، مسجد شاه، ناصر خسرو و بازارچه عودلاجان و سایر مکان های تاریخی است. مسیر برگشت ماشین دودی هم از جلوی بازارچه عودلاجان شما را به ایستگاه متروی 15 خرداد یا امام خمینی می رساند.
جاذبه های بازارچه عودلاجان
در عودلاجان هم می توانید تجربه خرید از یک بازار سنتی را داشته باشید و هم از نزدیک با هنرمندان خاتم کار، قلم کار، سفالگر، کیف و کفش دست دوز، فرش و گلیم آشنا شوید. معمولا پنجشنبه بازارهای عودلاجان شلوغ و مملو از جمعیت است و گاهی موسیقی زنده و معرفی صنایع دستی یک استان هم جز برنامه های فرهنگی بازارچه است.
به غیر از خرید، فضای تاریخی و خاص بازارچه باعث می شود که لوکیشن جذابی برای عکاسی باشد. در وسط دالان بازار ، دیواری به نام «دیوار خشت نوشته» قرار دارد که روی آن سفال های رنگارنگی قرار دارند که یادگاری از گردشگران و بازدیدکنندگان بازارچه است. برای نوشتن یادگاری روی این دیوار می توانید به کوچه حاجی ها، حجره مدیریت بروید و یک کاشی سفالی رنگی بگیرید و یادگاری خود را رویش بنویسید و سپس آن را روی دیوار خشت نوشته بچسبانید. اگر نگاهی به بالای سرتان بیندازید می توانید چترهای رنگارنگ را ببینید و با یک عکس یادگاری به خاطرات بازارگردی خود در عودلاجان بیفزایید.
حتی برای اینکه لباس قاجاری بپوشید و لحظاتی به آن دوران برگردید می توانید از حجره تقاطع گذر عودلاجان با خیابان حاجی ها برای یک ساعت لباس قاجاری کرایه کنید و عکس بگیرید. برای خانم ها چادر و روبنده های قاجاری و برای آقایان تاج و ردا موجود است.
گشت و گذار در بازار عودلاجان
در انتهای گذر عودلاجان یک پارک کوچک وجود دارد . همچنین سفره خانه و چند رستوران هم که انواع غذاهای تهرونی و سنتی طبخ می کنند وجود دارد. یک سفره خانه خیلی خاص و جذاب هم در انتهای بازارچه، روبروی کوچه حکیم قرار دارد که روزگاری نخستین بانک ایران بوده است.
این بنا در دو طبقه ساخته شده و دارای یک حوض آب زیبا در وسط، تزیینات آجر کاری و درهای چوبی است که در دوران حکومت آغامحمدخان قاجار، تقریبا 270 سال قبل ساخته شده و در اختیار زرگرها بود. اما پس از آن به عنوان نخستین بانک ایران کار میکرد.
تیمچه اکبریان، اولین بانک ایران در عودلاجان
آغا محمدخان قاجار تنها دو سال بود که تهران را به عنوان پایتخت انتخاب کرده بود که «تیمچه اکبریان» به دست کلیمیان ساخته شد و مختص صنف زرگرها و صراف ها بود. اما خیلی زود به «نخستین بانک رهنی ایران» تبدیل شد. بانک رهنی به گونه ای بود که مردم اشیاء باارزش خود را گرو می گذاشتند و در عوض پول غرض میکردند. قبل از تاسیس اولین بانک در ایران، این صرافی ها بودند که امور نقل و انتقال پول را در ایران انجام میدادند.
بانک رهنی یا امانت فروشی تا اوایل انقلاب اسلامی و اوایل دهه شصت نیز همچنان فعالیت میکرد و بدلیل فعالیت طولانی مدت حدود 200 سال شهرت زیادی داشت. کارکنان بانک رهنی در حجره های این تیمچه مستقر بودند و امروزه این حجره ها به مکانی برای پذیرایی از مهمانان رستوران تبدیل شده است.
تیمچه اکبریان بدلیل داشتن معماری زیبا و تاریخچه صرافی که گفتیم به عنوان اثر ملی ثبت شده است. البته این تیمچه اکنون به رستوران سنتی و دیزی فروشی تغییر کاربری داده است.
بنای اصلی تیمچه هشت ضلعی است که دارای سقف طاق شکل آجری است. حوض بزرگ و زیبایی در وسط صحن اصلی قرار دارد که باعث جذابیت بیشتر آن شده است. تیمچه دو طبقه است و پله هایی که در معماری سنتی غلام گردش نامیده میشود طبقه اول را به دوم متصل میکند.
رستوران امروزی در تیمچه اکبریان سعی کرده است حال و هوای قدیمی این مکان را با ظروف قدیمی، تابلوها، فرش و پشتی ها حفظ کند. بازدید از این مکان برای عموم آزاد است و بنابراین حتی اگر هوس غذاهای سنتی نکرده اید هم می توانید از تیمچه دیدن کنید.
کلیمیان عودلاجان
تیمچه اکبریان محل تجارت کلیمیان تهران بود و این موجب شده بود که افراد متمول کلیمی در محله عودلاجان سکونت داشته باشند.همچنین بخش هایی از محله عودلاجان را که جمعیت یهودی ها در آن زیاد بود به عنوان محله کلیمی ها می شناسند. همچنین مراکز مذهبی یهودی ها همچون «کنیسه عزرا یعقوب» و حمام خاص یهودی ها مثل «حمام کشوریه» نیز در این محله وجود دارد. برای بازدید از این مکانها باید از قبل با «انجمن کلیمیان» هماهنگی انجام دهید.
باز نشر مطالب سایت پوپک تراول تنها با ذکر نام سایت /https://poopaktravel.com مجاز می باشد.