آثار امپرسیونیسم موزه هنرهای معاصر تهران
آثار امپرسیونیسم موزه هنرهای معاصر تهران بخشی از گنجینه این موزه از هنر مدرن قرن بیستم است که در بین موزه های برتر جهان قرار دارد. برخی از این آثار هنری جزو گران قیمت ترین های دنیا محسوب می شوند.
موزه هنرهای معاصر در سال 1356 با هدف جمع آوری آثار برجسته هنرهای تجسمی ایرانی و بین المللی شکل گرفت و در طول سالها بر این گنجینه افزوده شد. برخی از آنها بارها در نمایشگاه های گوناگون به نمایش گذاشته شدند.
حدود 3 هزار اثر هنری در گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران وجود دارد که به سیر تاریخی 150 ساله هنر از مکتب امپرسیونیسم تا کانسپچوال (مفهومی) می پردازد. برخی از این اثرها جزو ارزشمندترین و گرانترین آثار هنری هستند.
ببینید: موزه های دیدنی تهران
ساعت بازدید موزه هنرهای معاصر
موزه هنرهای معاصر همه روزه از ساعت 10 صبح تا 19 عصر در نیمه اول سال (فروش بلیط تا ساعت 18)
و 10 صبح تا 18 عصر در نیمه دوم سال (فروش بلیط تا ساعت 17) به جز روزهای عزاداری و تعطیلات رسمی باز است.
قیمت بلیط موزه هنرهای معاصر
بلیط موزه برای هر نفر 10 هزار تومان است که دانشجویان شامل تخفیف می شوند.
مطلب پیشنهادی: جاهای دیدنی تهران
آدرس موزه هنرهای معاصر
آدرس موزه: بلوار کشاورز، خیابان کارگر شمالی، جنب ضلع غربی پارک لاله واقع شده است. مشاهده روی نقشه
اینستاگرام موزه: tehran.moca@
دسترسی با مترو
دسترسی با مترو: نزدیکترین ایستگاه مترو به موزه هنرهای معاصر ایستگاه انقلاب اسلامی (خط 4 مترو) است و پس از آن می توانید با تاکسی به سمت شمال خیابان کارگر شمالی بیایید و در کنار پارک لاله پیاده شوید. البته ایستگاه متروی پارک لاله هم در دست احداث است و بزودی تکمیل می شود.
دسترسی با اتوبوس
اتوبوس های خط میدان ولیعصر – میدان آزادی و میدان هفت تیر – میدان آزادی در پارک لاله ایستگاه دارند که تا موزه چند قدم فاصله دارد.
آثار امپرسیونیسم در موزه هنرهای معاصر
هنرمندان امپرسیونیسم سردمداران انقلاب مدرنیسم در عرصه هنرهای تصویری در میانه قرن نوزدهم میلادی بودند. آنچه آنان را نسبت به سایر پیشینیان ممیز و معاصر می کرد برقراری نسبت با زمینه های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ای بود که در آن زیست می کردند و در سبک فردی شان تبلور یافته بود.
در واقع در عرصه ی هنرهای تصویری، مدرنیسم پاسخی دیرهنگام بود به ارزش های مدرن رشد یافته در عصر روشنگری و مهم ترین آن انسان مداری با محوریت انسان در تمامی عرصه ها. نمود بخشی از این ارزش های انسان مدارانه در آثار هنرمندان امپرسیونیست برجسته کردن ردپای هنرمند بود در اثر، ردپایی منحصربفرد و غیر قابل چشم پوشی. ضربه قلم هایی که در کنار انتخاب موضوعات متفاوت، ترکیب بندی های غیرمتعارف و به کارگیری رنگ های غیرترکیبی، جایگاه هنرمند را در نسبت با اثر و مخاطبش تا به امروز دگرگون کرده است.
با هم نگاهی به برخی از این آثار می کنیم:
کامی پیسارو
کامی پیسارو (از 1830 تا 1903) به عنوان استاد مکتب امپرسیونیسم (impressionism) شناخته می شود. «پیسارو» مناظر و انسان را در موقعیت های واقعی و به صورت سریع نقاشی می کرد. او اغلب کارهایش را در فضای باز و طبیعت خلق کرده است. وی شاگردان برجسته ای همچون گوگن، سزان و ون گوک را تربیت کرده است. پرتره های او که از مردم عادی کشیده شده از نظر رنوآر انقلابی هستند. همچنین او از اندک هنرمندان امپرسیونیست است که از جنبش هنری «پست امپرسیونیسم» هم الهام گرفت و از سبک «نقطه گذاری» در کارهایش استفاده کرد.
از وی اثر «خانه های نوکه در بلژیک» در گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران موجود است که در سال 1894 خلق کرده است.
این اثر از کارهای او در سالهای پایانی زندگی است. روشی که بکار برده نقطه های رنگی پیاپی است به گونه ای که در کل اثر یکنواخت و همگون است و از آن یک اثر «پست امپرسیونیستی» ساخته است. استفاده از نور و رنگ های غیرترکیبی از آثار مشخصه سبک امپرسیونیسم است.
کلود مونه
کلود مونه از نقاشان برتر تاریخ هنر در دنیاست و همچنین پدیدآورنده مکتب امپرسیونیسم. پژوهشگران هنر بر این باورند که اصطلاح «امپرسیونیسم» هم از یکی از آثار وی به نام «امپرسیون طلوع خورشید» گرفته شده است. نشان دادن اثر نور خورشید بر روی طبیعت، بکارگیری رنگ های شکسته و نقش زدن با حرکات سریع قلم مو از جمله ویژگی های این سبک است. او و سایر هنرمندان امپرسیونیست از ترکیب رنگ ها خودداری می کردند و رنگ را به صورت خالص روی بوم بکار می بردند و همچنین به عنصر قرینه بودن که در آثار کلاسیک اهمیت داشت، بی توجه بودند. در سبک امپرسیونیسم از عناصر صنعتی همچون کشتی، بندر و کارخانه ها هم در آثار هنری استفاده شد.
«ژیورنی» که محل زندگی هنرمند در مدت بیش از چهل سال بود الهام بخش وی در کارهایش بود و از طبیعت آن نقاشی های زیبایی خلق کرده است. یکی از آثار فاخر مونه «منظره ای در اطراف ژورنی» نام دارد که از جمله آثار امپرسیونیسم موزه هنرهای معاصر می باشد. نقاش در این اثر سه بخش آسمان، تپه و کشتزار را ترسیم کرده است که هریک به وسیله ولسطه هایی به هم وصل می شوند.
ادوارد وویار
یکی دیگر از آثار امپرسیونیسم موزه هنرهای معاصر مربوط به «ادوارد وویار» است. این نقاش معروف فرانسوی از هنرمندان برجسته قرن بیستم است که در آثارش نمادهای بصری و کنکاش برای درک جدیدی از رنگ ها را می توان دید. از آثار او «ورودی ویلا» در موزه هنرهای معاصر تهران موجود است که در سال 1903 خلق شده است. این اثر که از موضوعی آشنا نقاشی شده به زیبایی مادر و دختری را نشان می دهد که در حال مطالعه هستند و نوری در اتاق تابیده است که انسانها و اشیاء را روشن کرده است. لکه های رنگ در تمام سطح نقاشی پراکنده اند و حس یکنواختی، سکون و آرامش را برای مخاطب ایجاد می کند.
پل گوگن
پل گوگن ( از 1848 تا 1903) هنرمند نقاش و مجسمه ساز از فرانسه است و از هنرمندان برجسته مکتب پست امپرسیونیسم است. ایده ها و نقاشی های گوگن الهام بخش فوویست ها، سمبلیست ها و سایر جنبش های هنری مدرن شد. از مهم ترین ویژگی های کارهای وی ساده کردن طراحی، الهام از روح زندگی بدوی و شکست مرز میان خیال و واقعیت است که جنبشی تاثیرگذار در جریان هنر اوایل قرن بیستم محسوب می شود.
گوگن برای رهایی از توسعه تمدن در اروپا و عناصر انقلاب صنعتی زندگی و خانواده خود را ترک کرد و در جزیره ای دورافتاده در اقیانوس آرام سکونت گزید تا یک زندگی وحشی و بدوی را تجربه کند. او در این جزیره به نقاشی رو آورد و دست به خلاقیت زد. هدف درونی او آزاد کردن هنر از قید و بند زمان بود. وی در توصیف آثارش می گوید: «من نقاشی نیستم که طبیعت را کپی کند. با من همه چیز در پندار شوریده ام، اتفاق می افتد.» در باور گوگن بهترین روش در روشن کردن حقایق دنیا خلق نمادها و طراحی سریع رنگ و فرم است که ذهن انسان را چون آهنگ و موسیقی به هیجان می آورد و معتقد بود سمفونی ها را در کارش به تصویر می کشد. مخاطب باید با دیدن نقاشی مثل موسیقی به ادراک درونی برسد. البته وی مانند سایر هنرمندان، در هنگام حیات، چندان مورد توجه نبود و تنها پس از مرگش شهرت یافت.
یکی از آثار معروف و ارزشمند وی «طبیعت بی جان با باسمه ژاپنی» نام دارد که در گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران وجود دارد.
گوگن در این اثر چنان که سمبولیست ها از پی او چنان کردند، فرامتن را به متن اثر فراخوانده و آفرینش و خوانش اثر خود را از چهارچوب عناصر عینی خارج نموده است. گلدان سفالی در سمت راست تصویر، یادآور دست آفریده های پریمیتواینکاها است و در پس زمینه نیز چاپی دستی از چهره یک بازیگر تئاتر کابوکی ژاپن دیده می شود. گلدان سفالی و باسمه ژاپنی هر دو آفریده هایی انسانی هستند و در نسبت با طبیعت قرار می گیرند. هر دو برآمده از چهره انسان و هر دو با مختصات سبکی هنرمندان خالق شان و آنچنان قابل تشخیص که امروز می دانیم هنرمند ژاپنی «کونیچیکا» آن باسمه را خلق کرده است. این به کارگیری عناصر فرامتنی که به مشخصه کار گوگن بدل می شود «طبیعت بی جان با باسمه ژاپنی» را فراتر از یک آفرینش واحد به بازآفرینی مکرر طبیعت و طبیعت بی جان بدل می کند. چنانکه رد آنها تا دوردست های فرهنگ تاریخ و جغرافیا در همین اثر قابل پیگیری است.
باز نشر مطالب سایت پوپک تراول تنها با ذکر نام سایت /https://poopaktravel.com مجاز می باشد.